تحلیل جامع بند 6 ماده 148 قانون مالیات های مستقیم ذخیره مزایای پایان خدمت

ذخیره مزایای پایان خدمت،تحلیل جامع بند 6 ماده 148 قانون مالیات های مستقیم
ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم یکی از کلیدیترین مواد قانونی برای تمامی فعالان اقتصادی در ایران است، چرا که به تشریح هزینه های قابل قبول مالیاتی میپردازد. شناسایی صحیح و قانونی این هزینهها، تأثیر مستقیمی بر کاهش بار مالیاتی مؤدیان دارد. در این میان، آنچه برخی فعالان و حسابداران از آن تحت عنوان “بند ۶ ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم” یاد میکنند، در واقع به بند ۲، قسمت ‘و’ (جز و) از همین ماده اشاره دارد. این بند به طور مشخص، شرایط پذیرش ذخیره مربوط به حقوق بازنشستگی، مزایای پایان خدمت، خسارت اخراج و بازخرید کارکنان را به عنوان یکی از هزینه های قابل قبول مالیاتی روشن میسازد. درک دقیق این مقرره برای مدیران مالی و حسابداران جهت بهینهسازی مالیات پرداختی و رعایت کامل قوانین، ضروری است.

“بند ۶ ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم” چیست؟
“هزینههای استخدامی متناسب با خدمت کارکنان براساس مقررات استخدامی مؤسسه به شرح زیر:…و- معادل یک ماه آخرین حقوق و دستمزد و همچنین مابهالتفاوت تعدیل حقوق سنوات قبل که به منظور تأمین حقوق بازنشستگی و وظیفه و مزایای پایان خدمت، خسارت اخراج و بازخرید کارکنان مؤسسه ذخیره میشود. این حکم نسبت به ذخایری که تاکنون در حساب بانکها نگهداری شده است نیز جاری خواهد بود.”
همانطور که اشاره شد، منظور از “بند ۶ ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم”، غالباً بند ۲، قسمت ‘و’ این ماده است که در بخش هزینههای استخدامی قابل قبول قرار دارد. متن دقیق این بند به شرح بالا است.
این ماده قانونی به وضوح اجازه میدهد که بخشی از تعهدات آتی کارفرما در قبال کارکنان، تحت شرایطی به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی در سال جاری شناسایی شود.
جزئیات و شرایط پذیرش ذخیره طبق “بند ۶ ماده ۱۴۸”
موضوعات تحت پوشش ذخیره
این ذخیره میتواند برای پوشش هزینههای آتی زیر ایجاد گردد:
- حقوق بازنشستگی و وظیفه: تعهداتی که مؤسسه در قبال دوران بازنشستگی کارکنان خود دارد.
- مزایای پایان خدمت: شامل پاداش پایان خدمت و سایر مزایایی که طبق قانون کار یا آییننامههای داخلی مؤسسه در زمان خاتمه همکاری به کارمند تعلق میگیرد.
- خسارت اخراج و بازخرید کارکنان: مبالغی که در صورت خاتمه خدمت کارمند از طریق اخراج قانونی یا بازخرید خدمت به وی پرداخت میشود.
نحوه محاسبه میزان ذخیره قابل قبول
- یک ماه آخرین حقوق و دستمزد: مؤسسات میتوانند به ازای هر سال خدمت کارکنان، معادل یک ماه آخرین حقوق و دستمزد ایشان را به عنوان ذخیره در نظر بگیرند. این یکی از مهمترین بخشهای محاسبه هزینه های قابل قبول مالیاتی مرتبط با پرسنل است.
- مابهالتفاوت تعدیل حقوق سنوات قبل: نکته بسیار حائز اهمیت در این بند، امکان شناسایی مابهالتفاوت ناشی از تعدیل (افزایش) حقوق در سال جاری برای سنوات خدمت قبلی کارکنان است. این امر باعث میشود ذخیره ایجاد شده واقعیتر و بهروزتر باشد و به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی معتبر شناخته شود.
الزامات کلیدی برای پذیرش توسط سازمان امور مالیاتی
- ثبت در دفاتر به عنوان “ذخیره”: این مبالغ باید به طور شفاف و مشخص در دفاتر قانونی مؤسسه به عنوان “ذخیره مزایای پایان خدمت” یا عناوین مشابه ثبت شده باشند.
- انطباق با مقررات استخدامی مؤسسه: ایجاد و محاسبه این ذخیره باید مبتنی بر مقررات استخدامی مصوب و مدون مؤسسه باشد.
- ارائه اسناد و مدارک مثبته: همانند تمامی هزینه های قابل قبول مالیاتی دیگر که در ماده ۱۴۷ قانون مالیاتهای مستقیم به آن اشاره شده، این ذخیره نیز باید مستند به مدارک کافی و قابل اتکا باشد.
تأثیر “بند ۶ ماده ۱۴۸” بر ذخایر پیشین نگهداری شده در حسابهای بانکی
متن قانونی
“این حکم نسبت به ذخایری که تاکنون در حساب بانکها نگهداری شده است نیز جاری خواهد بود.”
تفسیر و اهمیت
این بخش از قانون تصریح دارد که اینگونه ذخایر نیز میتوانند مشمول حکم این بند قرار گرفته و به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی تلقی شوند، به شرط آنکه سایر ضوابط قانونی مربوط به ایجاد و محاسبه ذخیره را رعایت کرده باشند.
مزایا برای مؤدیان
این عبارت پایانی “بند ۶ ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم” (بند ۲-و) نکته مهمی را برای مؤدیانی که پیش از این نیز اقدام به ایجاد چنین ذخایری، حتی در حسابهای بانکی مجزا، کردهاند، بیان میکند.
اهمیت استراتژیک “بند ۶ ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم” برای کسبوکارها
افزایش شفافیت مالی و مدیریت بهتر نقدینگی
شناسایی این تعهدات به صورت ذخیره، تصویر دقیقتری از وضعیت مالی مؤسسه ارائه میدهد
کاهش قانونی مالیات بر درآمد
با شناسایی این مبالغ به عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی، درآمد مشمول مالیات کاهش مییابد
برنامهریزی مؤثر برای تعهدات آتی به کارکنان
کمک به کارفرمایان برای تأمین تدریجی منابع لازم جهت ایفای تعهدات
اعمال صحیح “بند ۶ ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم” فراتر از یک الزام قانونی، یک استراتژی مالی هوشمندانه برای کسبوکارها محسوب میشود.
نکات تکمیلی و ملاحظات مهم در اجرای “بند ۶ ماده ۱۴۸”
تفکیک “ایجاد ذخیره” از “پرداخت واقعی”
این بند مشخصاً به “ایجاد ذخیره” به عنوان یکی از هزینه های قابل قبول مالیاتی اشاره دارد. پرداختهای واقعی در زمان وقوع (مانند پرداخت پاداش پایان خدمت) از محل همین ذخایر انجام میشود.
دیدگاهتان را بنویسید