تحلیل بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: هزینه‌های استخدامی

تحلیل بند دوم ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: هزینه‌های استخدامی

مفهوم بند:

این بند به هزینه‌هایی که بابت استخدام و حفظ کارکنان پرداخت می‌شود، می‌پردازد. به عبارت دیگر، هر هزینه‌ای که کارفرما برای استخدام و حفظ کارکنان خود انجام می‌دهد، می‌تواند به عنوان هزینه قابل قبول در محاسبه مالیات منظور شود.

اهمیت این بند در محاسبات مالیاتی:

• انعکاس هزینه نیروی انسانی: نیروی انسانی یکی از مهمترین دارایی‌های هر کسب‌وکاری است. این بند به رسمیت شناختن هزینه‌های مرتبط با نیروی انسانی است.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر هزینه‌های استخدامی از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.
• تشویق به ایجاد اشتغال: با پذیرش هزینه‌های استخدامی به عنوان هزینه قابل قبول، انگیزه‌ای برای ایجاد اشتغال و توسعه کسب‌وکار ایجاد می‌شود.

انواع هزینه‌های استخدامی قابل قبول:

• حقوق و دستمزد: شامل حقوق پایه، پاداش، اضافه کاری، مزایای نقدی و غیرنقدی می‌شود.
• مزایای غیرمستمر: مانند هزینه خواروبار، هزینه سفر، هزینه‌های بهداشتی و درمانی.
• هزینه‌های بیمه: شامل بیمه‌های اجتماعی، بیمه‌های درمانی و بیمه‌های عمر می‌شود.
• هزینه‌های بازنشستگی: شامل پرداخت‌های مربوط به بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت و… می‌شود.

شرایط پذیرش هزینه‌های استخدامی:

• مستند بودن: هزینه‌ها باید با اسناد معتبر مانند فیش حقوقی، قرارداد کار و… اثبات شوند.
• متناسب بودن: هزینه‌ها باید متناسب با خدمات ارائه شده توسط کارکنان باشد.
• رعایت قوانین کار: پرداخت‌ها باید مطابق با قوانین کار و مقررات استخدامی باشد.

نکات مهم:

• مزایای غیرنقدی: ارزش مزایای غیرنقدی مانند خودرو سازمانی، مسکن سازمانی و… باید به قیمت تمام شده برای کارفرما محاسبه شود.
• هزینه سفر: هزینه سفر برای کارکنان باید به منظور انجام امور مربوط به کسب‌وکار باشد و سقف مشخصی برای آن تعیین شده است.
• پرداخت به بازنشستگان: پرداخت به بازنشستگان تا سقف مشخصی قابل قبول است.

مثال‌های عملی:

• حقوق و دستمزد کارگران یک کارخانه تولیدی
• بیمه سلامت کارکنان یک شرکت خدماتی
• پاداش پایان سال کارکنان یک شرکت بازرگانی

تحلیل جزء (الف) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: حقوق و مزایای کارکنان

مفهوم جزء (الف):

این جزء به طور مستقیم به یکی از اصلی‌ترین هزینه‌های هر کسب‌وکار، یعنی هزینه نیروی انسانی، می‌پردازد. به عبارت ساده، تمامی پرداخت‌هایی که به کارکنان به عنوان دستمزد، حقوق و مزایای مستمر انجام می‌شود، در این بخش قابل قبول شناخته شده است.

موارد شامل در این جزء:

• حقوق و دستمزد اصلی: مبلغی که به صورت ماهانه یا هفتگی به کارکنان پرداخت می‌شود.
• مزایای مستمر نقدی: شامل پاداش‌هایی مانند پاداش تولید، پاداش سالانه و… می‌شود که به صورت نقدی پرداخت می‌شوند.
• مزایای مستمر غیرنقدی: شامل مزایایی مانند خودرو سازمانی، مسکن سازمانی، بیمه‌های تکمیلی و… می‌شود. نکته مهم در مورد مزایای غیرنقدی این است که ارزش آن‌ها به قیمت تمام شده برای کارفرما محاسبه می‌شود. به عنوان مثال، اگر شرکتی به کارمند خود یک خودرو سازمانی بدهد، ارزش این خودرو به عنوان هزینه قابل قبول منظور می‌شود.

اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

• انعکاس هزینه واقعی نیروی انسانی: با در نظر گرفتن تمامی پرداخت‌ها به کارکنان، هزینه واقعی نیروی انسانی در محاسبات مالیاتی لحاظ می‌شود.
• تشویق به پرداخت حقوق و مزایای مناسب: پذیرش این هزینه‌ها به عنوان هزینه قابل قبول، انگیزه‌ای برای کارفرمایان ایجاد می‌کند تا به کارکنان خود حقوق و مزایای مناسبی پرداخت کنند.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر این هزینه‌ها از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

تحلیل جزء (ب) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: مزایای غیرمستمر

مفهوم جزء (ب)

این جزء به آن دسته از پرداخت‌هایی اشاره دارد که به صورت مستقیم به عنوان حقوق و دستمزد محسوب نمی‌شوند اما به نوعی به کارکنان تعلق می‌گیرند و ارزش اقتصادی دارند. این مزایا می‌تواند به صورت نقدی یا غیرنقدی باشد.

موارد شامل در این جزء:

• مزایای نقدی: پاداش‌ها، عیدی‌ها، اضافه کاری، کمک هزینه‌های مختلف (مانند کمک هزینه خواربار)
• مزایای غیرنقدی: خودرو سازمانی، مسکن سازمانی، بیمه‌های تکمیلی، سهام شرکت و…

اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

• انعکاس کامل هزینه‌های نیروی انسانی: با در نظر گرفتن این مزایا، تصویر کاملی از هزینه‌های نیروی انسانی در محاسبات مالیاتی ارائه می‌شود.
• تشویق به پرداخت مزایا: پذیرش این مزایا به عنوان هزینه قابل قبول، انگیزه‌ای برای کارفرمایان ایجاد می‌کند تا به کارکنان خود مزایای بیشتری ارائه دهند.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر این هزینه‌ها از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

نکات مهم:

• نصاب هزینه سفر: برای هزینه‌های سفر به خارج از کشور، نصاب مشخصی وجود دارد که توسط دولت تعیین می‌شود. این نصاب به عواملی مانند مقصد سفر، مدت سفر و سمت فرد بستگی دارد.
• مستندسازی: تمام مزایایی که به عنوان هزینه قابل قبول منظور می‌شوند، باید با اسناد معتبر مانند قراردادهای مربوطه، فیش حقوقی و… مستند شوند.
• ارزشگذاری مزایای غیرنقدی: ارزش مزایای غیرنقدی باید به صورت منطقی و بر اساس قیمت بازار یا هزینه جایگزینی محاسبه شود.

مثال‌های عملی:

• پاداش پایان سال: مبلغی که به کارکنان به عنوان پاداش پایان سال پرداخت می‌شود.
• خودرو سازمانی: خودرویی که در اختیار مدیر عامل یک شرکت قرار دارد.
• بیمه تکمیلی: بیمه‌ای که علاوه بر بیمه پایه، پوشش‌های بیشتری را برای کارکنان فراهم می‌کند.
• سهام شرکت: سهامی که به کارکنان به عنوان پاداش یا بخشی از حقوق آن‌ها پرداخت می‌شود.

تحلیل جزء (ج) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: هزینه‌های بهداشتی و درمانی

مفهوم جزء (ج)

این جزء به هزینه‌هایی که کارفرما برای تأمین سلامت و رفاه کارکنان خود پرداخت می‌کند، اشاره دارد. این هزینه‌ها شامل هزینه‌های مستقیم پزشکی و همچنین پرداخت حق بیمه‌های مختلف می‌شود.

موارد شامل در این جزء:

• هزینه‌های درمان: هزینه‌های درمان بیماری‌ها و آسیب‌های وارده به کارکنان در حین کار یا خارج از آن.
• بیمه‌های بهداشتی: پرداخت حق بیمه برای پوشش هزینه‌های درمانی کارکنان و خانواده‌هایشان.
• بیمه‌های عمر: پرداخت حق بیمه برای پوشش ریسک فوت کارکنان.
• بیمه‌های حوادث ناشی از کار: پرداخت حق بیمه برای پوشش حوادثی که در حین انجام کار برای کارکنان رخ می‌دهد.

اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

• تامین رفاه کارکنان: این هزینه‌ها نشان دهنده اهمیت و توجه کارفرما به سلامت و رفاه کارکنان است.
• کاهش هزینه‌های درمانی برای کارکنان: با پرداخت بخشی از هزینه‌های درمانی، بار مالی بر دوش کارکنان کاهش می‌یابد.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر این هزینه‌ها از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

نکات مهم:

• مستندسازی: تمام هزینه‌های پرداخت شده باید با اسناد معتبر مانند قبض‌های پزشکی، قراردادهای بیمه و… مستند شوند.
• بیمه‌های گروهی: معمولاً کارفرمایان برای کارکنان خود بیمه‌های گروهی تهیه می‌کنند که هزینه آن‌ها به صورت یکجا پرداخت می‌شود.
• تفاوت بین بیمه‌های اجتماعی و بیمه‌های تکمیلی: بیمه‌های اجتماعی توسط دولت تامین می‌شوند و بخشی از هزینه آن‌ها بر عهده کارفرما و کارکنان است. بیمه‌های تکمیلی پوشش‌های بیشتری را ارائه می‌دهند و هزینه آن‌ها به طور کامل توسط کارفرما پرداخت می‌شود.

مثال‌های عملی:

• پرداخت حق بیمه سلامت: پرداخت حق بیمه برای پوشش هزینه‌های پزشکی کارکنان در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها.
• پرداخت هزینه درمان: پرداخت هزینه‌های درمان کارمندی که در حین کار دچار حادثه شده است.
• بیمه عمر گروهی: خرید بیمه عمر برای تمامی کارکنان یک شرکت.

سئو کلمات کلیدی:

تحلیل جزء (ج) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: هزینه‌های بهداشتی و درمانی

مفهوم جزء (ج)

این جزء به هزینه‌هایی که کارفرما برای تأمین سلامت و رفاه کارکنان خود پرداخت می‌کند، اشاره دارد. این هزینه‌ها شامل هزینه‌های مستقیم پزشکی و همچنین پرداخت حق بیمه‌های مختلف می‌شود.

موارد شامل در این جزء:

• هزینه‌های درمان: هزینه‌های درمان بیماری‌ها و آسیب‌های وارده به کارکنان در حین کار یا خارج از آن.
• بیمه‌های بهداشتی: پرداخت حق بیمه برای پوشش هزینه‌های درمانی کارکنان و خانواده‌هایشان.
• بیمه‌های عمر: پرداخت حق بیمه برای پوشش ریسک فوت کارکنان.
• بیمه‌های حوادث ناشی از کار: پرداخت حق بیمه برای پوشش حوادثی که در حین انجام کار برای کارکنان رخ می‌دهد.

اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

• تامین رفاه کارکنان: این هزینه‌ها نشان دهنده اهمیت و توجه کارفرما به سلامت و رفاه کارکنان است.
• کاهش هزینه‌های درمانی برای کارکنان: با پرداخت بخشی از هزینه‌های درمانی، بار مالی بر دوش کارکنان کاهش می‌یابد.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر این هزینه‌ها از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

نکات مهم:

• مستندسازی: تمام هزینه‌های پرداخت شده باید با اسناد معتبر مانند قبض‌های پزشکی، قراردادهای بیمه و… مستند شوند.
• بیمه‌های گروهی: معمولاً کارفرمایان برای کارکنان خود بیمه‌های گروهی تهیه می‌کنند که هزینه آن‌ها به صورت یکجا پرداخت می‌شود.
• تفاوت بین بیمه‌های اجتماعی و بیمه‌های تکمیلی: بیمه‌های اجتماعی توسط دولت تامین می‌شوند و بخشی از هزینه آن‌ها بر عهده کارفرما و کارکنان است. بیمه‌های تکمیلی پوشش‌های بیشتری را ارائه می‌دهند و هزینه آن‌ها به طور کامل توسط کارفرما پرداخت می‌شود.

مثال‌های عملی:

• پرداخت حق بیمه سلامت: پرداخت حق بیمه برای پوشش هزینه‌های پزشکی کارکنان در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها.
• پرداخت هزینه درمان: پرداخت هزینه‌های درمان کارمندی که در حین کار دچار حادثه شده است.
• بیمه عمر گروهی: خرید بیمه عمر برای تمامی کارکنان یک شرکت.

تحلیل جزء (د) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت و خسارت اخراج و بازخرید

مفهوم جزء (د)

این جزء به پرداخت‌هایی اشاره دارد که کارفرما به کارکنانی که از خدمت خارج می‌شوند، انجام می‌دهد. این پرداخت‌ها شامل حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت، خسارت اخراج و بازخرید می‌شود.

موارد شامل در این جزء:

• حقوق بازنشستگی: پولی که به کارمندی که به سن بازنشستگی رسیده پرداخت می‌شود.
• حقوق وظیفه: پولی که به کارمندی که به دلیل از کارافتادگی کامل از کار برکنار می‌شود، پرداخت می‌شود.
• پاداش پایان خدمت: مبلغی که به عنوان پاداش به کارمندی که به هر دلیلی از کار خارج می‌شود، پرداخت می‌شود.
• خسارت اخراج: مبلغی که در صورت اخراج غیرقانونی کارمند به وی پرداخت می‌شود.
• خسارت بازخرید: مبلغی که در صورت توافق طرفین برای قطع همکاری پرداخت می‌شود.

اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

• تامین امنیت مالی کارکنان: این پرداخت‌ها به تامین امنیت مالی کارکنانی که از خدمت خارج می‌شوند کمک می‌کند.
• کاهش هزینه‌های دادرسی: با پرداخت به موقع این مبالغ، از بروز اختلافات و هزینه‌های دادرسی جلوگیری می‌شود.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر این هزینه‌ها از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

نکات مهم:

• ذخیره قانونی: کارفرمایان موظف هستند بخشی از حقوق و دستمزد کارکنان را به عنوان ذخیره برای پرداخت این هزینه‌ها کنار بگذارند.
• محاسبه دقیق: مبلغ دقیق این پرداخت‌ها باید بر اساس قوانین و مقررات مربوطه و قرارداد کار محاسبه شود.
• مستندسازی: تمام پرداخت‌ها باید با اسناد معتبر مانند قراردادهای بازنشستگی، فیش حقوقی و… مستند شوند.

مثال‌های عملی:

• پرداخت حقوق بازنشستگی: پرداخت مبلغ مشخصی به کارمندی که به سن بازنشستگی رسیده است.
• پرداخت خسارت اخراج: پرداخت مبلغی به کارمندی که به طور غیرقانونی اخراج شده است.
• پرداخت پاداش پایان خدمت: پرداخت مبلغی به کارمندی که به درخواست خود از کار استعفا داده است.
  

  تحلیل جزء (د) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت و خسارت اخراج و بازخرید

  مفهوم جزء (د)

  این جزء به پرداخت‌هایی اشاره دارد که کارفرما به کارکنانی که از خدمت خارج می‌شوند، انجام می‌دهد. این پرداخت‌ها شامل حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت، خسارت اخراج و بازخرید می‌شود.

  موارد شامل در این جزء:

  • حقوق بازنشستگی: پولی که به کارمندی که به سن بازنشستگی رسیده پرداخت می‌شود.
  • حقوق وظیفه: پولی که به کارمندی که به دلیل از کارافتادگی کامل از کار برکنار می‌شود، پرداخت می‌شود.
  • پاداش پایان خدمت: مبلغی که به عنوان پاداش به کارمندی که به هر دلیلی از کار خارج می‌شود، پرداخت می‌شود.
  • خسارت اخراج: مبلغی که در صورت اخراج غیرقانونی کارمند به وی پرداخت می‌شود.
  • خسارت بازخرید: مبلغی که در صورت توافق طرفین برای قطع همکاری پرداخت می‌شود.

  اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

  • تامین امنیت مالی کارکنان: این پرداخت‌ها به تامین امنیت مالی کارکنانی که از خدمت خارج می‌شوند کمک می‌کند.
  • کاهش هزینه‌های دادرسی: با پرداخت به موقع این مبالغ، از بروز اختلافات و هزینه‌های دادرسی جلوگیری می‌شود.
  • کاهش پایه مالیاتی: کسر این هزینه‌ها از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

  نکات مهم:

  • ذخیره قانونی: کارفرمایان موظف هستند بخشی از حقوق و دستمزد کارکنان را به عنوان ذخیره برای پرداخت این هزینه‌ها کنار بگذارند.
  • محاسبه دقیق: مبلغ دقیق این پرداخت‌ها باید بر اساس قوانین و مقررات مربوطه و قرارداد کار محاسبه شود.
  • مستندسازی: تمام پرداخت‌ها باید با اسناد معتبر مانند قراردادهای بازنشستگی، فیش حقوقی و… مستند شوند.

  مثال‌های عملی:

  • پرداخت حقوق بازنشستگی: پرداخت مبلغ مشخصی به کارمندی که به سن بازنشستگی رسیده است.
  • پرداخت خسارت اخراج: پرداخت مبلغی به کارمندی که به طور غیرقانونی اخراج شده است.
  • پرداخت پاداش پایان خدمت: پرداخت مبلغی به کارمندی که به درخواست خود از کار استعفا داده است.

تحلیل جزء (ه) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: وجوه پرداختی به سازمان تامین اجتماعی و پس‌انداز کارکنان

مفهوم جزء (ه)

این جزء به پرداخت‌هایی که کارفرما به سازمان تامین اجتماعی به عنوان حق بیمه سهم کارفرما انجام می‌دهد، و همچنین به پس‌اندازی که کارفرما به نمایندگی از کارکنان خود انجام می‌دهد، اشاره دارد. این پرداخت‌ها به منظور تامین آینده مالی کارکنان و پوشش هزینه‌های احتمالی آن‌ها در دوران بازنشستگی، بیماری و … انجام می‌شود.

موارد شامل در این جزء:

• حق بیمه سهم کارفرما: مبلغی که کارفرما به عنوان سهم خود به سازمان تامین اجتماعی پرداخت می‌کند.
• پس‌انداز کارکنان: مبلغی که کارفرما از حقوق کارکنان کسر کرده و به حساب پس‌اندازی که به نام آن‌ها افتتاح شده، واریز می‌کند.

اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

• تامین امنیت اجتماعی کارکنان: این پرداخت‌ها به تامین امنیت اجتماعی کارکنان و خانواده‌های آن‌ها کمک می‌کند.
• کاهش بار مالی بر دولت: با پرداخت حق بیمه، بخشی از هزینه‌های تامین اجتماعی بر عهده کارفرمایان قرار می‌گیرد.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر این هزینه‌ها از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

نکات مهم:

• نرخ حق بیمه: نرخ حق بیمه سهم کارفرما بر اساس قانون تامین اجتماعی تعیین می‌شود و ممکن است هر ساله تغییر کند.
• پس‌انداز کارکنان: سقف پس‌انداز کارکنان توسط دولت تعیین می‌شود و معمولاً به صورت درصدی از حقوق کارکنان محاسبه می‌شود.
• مستندسازی: تمام پرداخت‌ها باید با اسناد معتبر مانند فیش حقوقی و رسید پرداخت به سازمان تامین اجتماعی مستند شوند.

مثال‌های عملی:

• پرداخت حق بیمه سهم کارفرما: پرداخت مبلغ مشخصی به سازمان تامین اجتماعی به عنوان حق بیمه سهم کارفرما برای هر کارمند.
• کسر از حقوق کارکنان برای پس‌انداز: کسر مبلغ مشخصی از حقوق کارکنان و واریز آن به حساب پس‌انداز آن‌ها.

تحلیل جزء (و) بند 2 ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم: ذخیره برای پرداخت‌های پایان خدمت

مفهوم جزء (و)

این جزء به ذخیره‌ای اشاره دارد که کارفرما به منظور پرداخت حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت و سایر پرداخت‌های مرتبط با پایان همکاری کارکنان ایجاد می‌کند. این ذخیره به عنوان یک نوع تضمین برای کارکنان محسوب می‌شود و به آن‌ها اطمینان می‌دهد که در زمان بازنشستگی یا پایان همکاری، مطالبات خود را دریافت خواهند کرد.

موارد شامل در این جزء:

• ذخیره یک ماه آخرین حقوق و دستمزد: کارفرما موظف است معادل یک ماه آخرین حقوق و دستمزد کارمند را به عنوان بخشی از ذخیره پایان خدمت کنار بگذارد.
• ذخیره مابه التفاوت تعدیل حقوق: در صورتی که حقوق کارکنان در طول سنوات خدمت تعدیل شده باشد، تفاوت بین حقوق پرداخت شده و حقوقی که باید پرداخت می‌شد، باید به عنوان بخشی از ذخیره منظور شود.
• ذخایر قبلی: حتی اگر کارفرما قبلاً ذخایری را در حساب‌های بانکی خود نگهداری کرده باشد، این ذخایر نیز مشمول این بند می‌شوند.

اهمیت این جزء در محاسبات مالیاتی:

• تامین امنیت مالی کارکنان: این ذخیره به تامین امنیت مالی کارکنانی که از خدمت خارج می‌شوند کمک می‌کند.
• کاهش هزینه‌های دادرسی: با ایجاد این ذخیره، از بروز اختلافات و هزینه‌های دادرسی در زمان پایان همکاری جلوگیری می‌شود.
• کاهش پایه مالیاتی: کسر این ذخیره از درآمد، پایه مالیاتی را کاهش داده و در نتیجه مالیات کمتری باید پرداخت شود.

نکات مهم:

• محاسبه دقیق: مبلغ دقیق ذخیره باید بر اساس قوانین و مقررات مربوطه و قرارداد کار محاسبه شود.
• تغییر نرخ تورم: با توجه به تغییر نرخ تورم، ممکن است لازم باشد که مبلغ ذخیره به طور دوره‌ای تعدیل شود.
• مستندسازی: تمام محاسبات و پرداخت‌های مربوط به ذخیره باید با اسناد معتبر مستند شوند.

مثال‌های عملی:

• ذخیره یک ماه حقوق: برای کارمندی که حقوق ماهیانه 10 میلیون تومان دارد، کارفرما موظف است ماهانه مبلغ 10 میلیون تومان را به عنوان بخشی از ذخیره پایان خدمت کنار بگذارد.
• ذخیره مابه التفاوت تعدیل حقوق: اگر حقوق یک کارمند طی 5 سال خدمت از 8 میلیون تومان به 12 میلیون تومان افزایش یافته باشد، تفاوت 4 میلیون تومان باید به عنوان بخشی از ذخیره منظور شود.